கற்றதனால்
ஆய பயன் என்கொல் வாலறிவன்
நற்றாள் தொழார் எனின்
நற்றாள் தொழார் எனின்
கற்றதனால்
என்ன பயன் கடவுளைத்தொழாவிட்டால் என்றால் அது
கவிதை அல்ல. -என்று அர்த்தம் தெரிந்து வைத்திருப்பதை நான் சொல்லவில்லை
அதிலுள்ள வாலறிவன் என்ற சொல்லே அதை
கவிதையாக்குகிறது. அறிவுக்கு அறிவானவன், முதன்மை அறிவைக்கொண்டவன், அறிவேயானவன்
வாலறிவன். அந்த அறிவை அறியாவிட்டால்
பிற அறிவுகளால் என்ன பயன்? அதுவே
அந்தக் கவிதையின் தரிசனம். அவ்வாறு விரிவடைவது பொதுமொழியில்
நிகழவில்லை, கவிதையின் தனிமொழியில் நிகழ்கிறது. அந்தத் தனிமொழியை அறியாதவர்கள்
கடவுளை கும்பிடாதவன் கற்றுபயனில்லை என்ற எளிய பொருளையே எடுப்பார்கள்.
அவர்களுக்கு அது நீதி, கவிதை
அல்ல.
அது ஒரு விதை. அதை
நாம் முளைக்கவைத்து நமக்கான காடாக ஆக்கிக்கொள்கிறோம்
. அதைப்போல இவ்வரிகளும் நம்முள் விரிவுகொள்ள முடியும்.
அவ்விரிவு கவிதைக்குரிய தனிமொழியில் நிகழ்கிறது. ஆகவேதான் இது கவிதை.
http://www.jeyamohan.in/?p=53878
shared jemo, on the day inspired by http://www.jeyamohan.in/?p=54487 day: of மழைப்பாடல்’ – 91 , 2014 May
25,
:-கூம்பும் பருவத்து நம்முள் விரிவுகொள்ள முடியும்
:-கூம்பும் பருவத்து நம்முள் விரிவுகொள்ள முடியும்
கொக்கொக்க கூம்பும் பருவத்து மற்று அதன்
குத்தொக்க கூர்த்த இடத்து
குத்தொக்க கூர்த்த இடத்து
இந்தக்குறள் ஒருவனுக்குப் புரிகிறதா? பொழிப்புரை தெரிந்துவைத்திருப்பார்
